Een zwam uit Zwammerdam.

Ik schrijf een mooi verhaal over het leven van de hiernaast getoonde zwam die ik tegenkwam en fotografeerde in Zwammerdam.

Deze zwam in Zwammerdam, hier heel eenzaam en alleen en uitgegroeid door zijn uitgebreide sporen, zijn web geweven en nog wel geheel en wijds uitgestrekt en ondergronds.

Verbonden door gelijke draden als een web en samen als eenheid gesponnen. Onbegrijpelijk hoe dit schimmelleven ondergronds met elkaar verbonden is voor het leven van deze zwam in Zwammerdam. Deze schimmeldraden worden ook wel een mycelium genoemd.

Meeldraden ofwel mycelium genoemd zijn van essentieel belang in de bodem. Daar breken ze organisch materiaal af en stellen ze de bouwstenen weer ter beschikking aan het ecosysteem. Daarnaast werkt 92% van de plantenfamilies samen met schimmels.

De mensheid zou hier veel van kunnen leren als men de normen en waarden van deze schimmeldraden kent. Want door begrip te tonen voor alles wat leeft begrijp je ook dat dit belangrijke ondergrondse leven, dat notabene leeft uit het zicht voor mens en dier daarboven veel van ons leven bepaald.

Want in het groene hart van Nederland, diep verscholen in de rustieke velden van Zwammerdam, leeft deze kleine zwam. Het is een zwam zoals zovelen, onopvallend voor het oog van mij als haastige wandelaar. Maar in de wereld onder de aarde is het een wezen van enorm en groot belang.

De zwam groeit stil en bescheiden, zijn vruchtlichaam toont hij bovengronds en is slechts een kleiner teken van zijn complexiteit dat zich daaronder hem heeft afgespeeld. Onder het gras en tussen de wortels van de bomen strekt zich een netwerk van fijne, bijna onzichtbare draden uit. Deze draden, bekend als schimmeldraden (mycelium), zijn het ware leven van deze zwam. Deze draden vormen een web, een gemeenschap van verbindingen dat zich mijlenver heeft uitgestrekt.

Hoewel de zwam in Zwammerdam zich misschien eenzaam en hier alleen voelt, is het in werkelijkheid een onderdeel van iets veel groters en uitgebreid.

De schimmeldraden verbinden deze zwam met andere zwammen, paddenstoelen, bomen en planten. Het fenomeen leeft niet op zichzelf, maar in harmonie met alles om hem heen. Elk stukje voedingsstof dat het web van schimmeldraden uit de aarde haalt, deelt hij royaal met de wortels van de bomen, die op hun beurt weer zuurstof en suiker aan de zwam teruggeven. Er is geen concurrentie, geen strijd om te overleven er is slechts geven en nemen daar onder de grond door deze zwam uit Zwammerdam, het is een eeuwige cyclus van samenwerking en een wederzijdse afhankelijkheid.

De zwam wist dat zijn kracht niet lag in zijn eigen bestaan, maar in de verbindingen die hij maakt. Zonder dit netwerk van draden zou hij niet kunnen overleven, zou hij niet kunnen uitgroeien en de sporen kunnen voortbrengen die ooit nieuwe zwammen zullen zijn. Elke draad is een symbool van verbondenheid, een bewijs dat in de natuur alles en met elkaar verbonden is en past.

Wij mensen zien de zwam vaak over het hoofd. Wij merken hem nauwelijks op als wij over het zachte mos lopen in het bos dat door zijn draden wordt gevoed. Of als hij geniet in de schaduw van de bomen die dankzij deze zwam haar schimmeldraden zo sterk en gezond kunnen behouden. De mens kent het geheim van de zwam niet, het geheim van de kracht die schuilt in het vermogen om te binden, te delen en samen te werken.

Als alle mensen van Zwammerdam en ook daarbuiten beter zouden begrijpen hoe deze zwam leeft, dan zouden mensen heel veel kunnen leren. Ze zouden leren dat de ware kracht niet in een isolatie ligt, maar in een grotere gemeenschap.

Dat de waarde van een individu pas echt tot zijn recht komt in het delen en ontvangen van alles wat het te bieden heeft. En dat, net zoals de zwam in Zwammerdam, elke mens een deel is van het groter geheel, waarin ieders bijdrage telt en waarin harmonie de sleutel is tot overleven. Want ik zeg……

Met veel druk wordt alles vloeibaar, zonder druk wordt het los zand. Los zand gaat met de wind aan het lopen, met de wind wordt het ergens als vanzelf niemandsland. Water maakt het zand weer vloeibaar, vloeibaar zand gaat niet vanzelf stoppen. Stoppen zal uiteindelijk lukken door het nodige overleg en als alles wat vloeibaar is gaat stoppen door dat gezamenlijk overleg, zal er meer saamhorigheid gaan stromen en niets staat ons dan meer in de weg. Dat mensen eens zullen luisteren en met respect met elkaar zullen omgaan, ieders leven waarderen en dat wij blijven Geloven in een mooiere toekomst, dat wij blijven Hopen op iets moois en dat de Liefde en het respect het allergrootste goed is dat wij aan elkaar kunnen schenken. Doe steeds een beetje water bij de wijn en laat de wijn dan alsnog goed smaken. Samenwerken met elkaar doe je met respect en geduld. Geven en nemen is mijn norm en wie veel begrijpt zwijgt op het juiste moment.

Dat is de weg naar een betere toekomst.

Doe net als deze zwam in Zwammerdam, daar staat hij dan, net boven de grond en in het mos, eenzaam en stil, maar in zijn eenzaamheid zit een diepe wijsheid. Een wijsheid die de mensheid zou kunnen omarmen, als ze maar bereid zijn te luisteren en te leren van dit eenvoudige, nederig wezen met zijn uitgebreide netwerk van schimmeldraden daar onder de grond. *JGJCVA23082024*dezwamuitZwammerdam*