Onze Kanarie Piet van postcode 6006LL

Piet de kanarie van postcode 6006LL,

Hallo en goedendag mijn beste lezers, ik wil mij even voorstellen aan jullie. Ik ben Piet de kanarie van postcode 6006LL en ik woon helemaal alleen in mijn Pietenkooi van anderhalve mз groot en hij is mooi blinkend zwart gekleurd. Ik ben bevoorrecht en voel mij niet alleen hoor, mijn baasjes zijn elke dag mijn gezelschap en zorgen goed voor mij. Ik fluit voor mijn baasjes elke dag mijn allerbeste fluittonen in het rond en ik denk dat zij dat ook wel waarderen.

Mijn kooi heeft een dubbele bodem, het is geen Hokus-Pokus hoor en is bedoeld voor de schoonmaak, dan zak ik niet door een weggenomen vloer als u begrijpt wat ik bedoel te zeggen. Het dak van mijn Pietenkooi is mooi golvend gevormd. Ik moet zelf erg stuiten op mijn behuizing omdat ik het zo’n mooi model vind en de kooi staat op een grote poot die gevormd door krullen er recht onder staat en als ik dan ook nog hoor waar hij ergens gekocht is dan word ik er duizelig van als ik de afstand in km’s hoor en hoeveel km’s hij heeft afgelegd alvorens de Pietenkooi bij mijn baasjes arriveerde. Als ik dan nog extra te horen krijg waar hij uiteindelijk vandaan komt dan denk ik, ik ben een geluksvogel dat ik in deze mooie Pietenkooi mag wonen.

Mijn naam heb ik te danken aan mijn achtergrond omdat ik nou eenmaal een kanariepiet ben en ik dus niet Kees kan heten want dat is een naam die beter bij een hond past. Maar toch heb ik het e.e.a. voor u opgezocht in mijn vogelencyclopedie en toch stammen wij ergens als Kanarie van de hond af. Zo zie je maar dat mijn naam toch ergens net zoals ook jouw geschiedenis ergens begon en zeker nu ik dit lees ook die van mij al ver voor mijn tijd vaststond. De familienaam kanarie dankt zijn naam aan de oorspronkelijke herkomst, de Canarische eilanden. Deze eilanden worden ook wel aangeduid met de Latijnse naam “canariae insulae” wat eigenlijk “eilanden van honden” betekent. Op deze eilanden kwamen heel vroeger namelijk veel honden voor (canis betekent hond). Mijn kanarie familie (Serinus canaria) is een zangvogel uit de familie Fringillidae. Mijn wilde soort komt voor op de Canarische Eilanden. Daarom dankt onze naam kanarie zijn naam aan de oorspronkelijke herkomst, de Canarische eilanden.

Mijn baasjes hebben de kooi met vallen en opstaan hier thuis in elkaar gezet. Ik was er zelf niet bij hoor want ik kwam pas enkele weken later in beeld, maar ik heb van horen zeggen natuurlijk en als ik goed geluisterd heb werd het verteld aan het bezoek dat bij mij en mijn baasjes thuiskwam. Ik heb het goed opgeslagen in mijn kleine kopje en dus in dat kleinste geheugen toen ik met dit kopje op de wereld kwam om het voor later niet te zullen vergeten als jij er nogmaals om vraagt.

Hij, mijn uiteindelijke Pietenkooi natuurlijk was wel flink prijzig hoor en omdat de prijs enorm was zal ik wel goed bij deze kooi passen. Over verwaandheid gesproken zal ik maar zeggen. Als ik het ook goed begrijp wat ik in de dierenwinkel heb gekost voor mijn baasjes dan was dit maar een schijntje vergeleken bij de prijs van mijn Pietenkooi. Soms schaam ik mij om het bedrag verder te vertellen aan mijn hoorbare omgeving als ik mijn woord bezing en naar buiten breng. Eigenlijk is het een beetje minderwaardig en ik denk wel eens zou ik niet meer waard geweest zijn? Ik ben een beetje oranje van kleur en deze verenpracht staat mij ook heel erg goed en ik denk maar zo zonder verwaand over te komen is deze kleur niet te sjiek voor mij?

Dat vonden mijn baasjes natuurlijk niet, zij vonden mij er prachtig uitzien anders hadden zij mij niet gekocht. Ik vond het prima deze deal op afstand vanuit mijn verzamelkooi in de winkel te volgen en zo kon ik door deze gesloten deal door mijn baasjes dan alleen zo op deze manier de wijde wereld in. Ik kom tenminste op deze manier uit die bedompte winkel weg en naar een andere ruimere kooi komen en ik hoop ook bij leuke baasjes terecht te komen. Ik moet echt zeggen slechter kon ik het niet krijgen. Waar ik terecht ben gekomen is voor mij uitstekend en mijn baasjes doen er alles aan om het mij naar de zin te maken.

We zaten daar in de winkel met verschillende vogels bij elkaar in een veel te kleine kooi en op elkaar gestouwd, sommige vogels waren mij te verwaand. Allemaal probeerde zij te fluiten als de beste en sommige ook een beetje vals nog hoor. Altijd als ik op de voerbak zat kwam die andere vogel weer over mij heen vliegen en wilde dan ook dat ene kleine lekkere hapje voer inpikken. Ze lopen naast hun poten en sprongen maar op en neer op de stok.

Telkens als ik een goed plekje had gevonden in deze te krappe verzamelkooi en omdat ik mij rustig wilde concentreren op wat komen gaat over hoe ik de wijde wereld in kon gaan, kwam er weer zo’n verwaand kreng naast mij zitten om weer op te scheppen over hoe het hem was vergaan en om mij te vertellen waar hij vandaan kwam en dat deze vorige baas zo geweldig was, enzovoort, enzovoort.

Onze eerdere baasjes die ervoor gezorgd hebben dat wij werden uitgebroed uit elk een ei en gelegd door onze moeder, kwamen zij er ook achter op een telmoment dat zij er uiteindelijk te veel hadden rondfladderen in de volière en ook van onze soort en daarom moesten wij dan maar gaan verhuizen voor een klein beetje geld natuurlijk naar hier in de winkel in de hoop op betere tijden en om de juiste baas te vinden.

We waren nog jong op dat moment toen wij verkocht werden en net een maand oud en onze veren begonnen ons te passen als een maatpak van veren om ons heen. Zingen moesten wij nog wel een beetje leren om te bewijzen van, ben je een man of vrouw. Mannetjes zingen en dat doen onze vrouwtjes niet. Ja, iemand moet de knapste zijn en dat was natuurlijk ik.

Als je goed kon fluiten dan was dat mooi meegenomen, dan viel je eerder op door een nieuw baasje of baasjes en dan werd je snel door een nieuw baasje meegenomen naar zijn huis dat ook voor mij weer nieuw was. Toen de deal gesloten was en mijn nieuwe baasjes mij meenamen naar hun huis stond daar mijn nieuwe Pietenkooi al keurig ingericht te wachten op mij. Aan alles hadden mijn nieuwe baasjes gedacht en kon ik de schade die ik opgelopen had in de te krappe kooi met al die herriemakers daar om mij heen mij nu pas op mijn gemak gaan voelen.

Het eten is prima, ik krijg iedere dag vers water en eerste klas zaad voorgezet en ook elke dag een beetje eivoer voor mijn goed gedrag. En… als ik heel goed heb opgepast dan krijg ik in het snoepbakje een trosje broccoli en ook een andere dag weer een stukje appel. Heel af en toe een klein stukje banaan of wortel aangereikt via de tralies van mijn kooi.

Ik ben dol op dat extra snoepgoed en ik word goed verwend door mijn baasjes. Het zingen gaat goed en ik moet zeggen ook steeds beter en de aria’s blijven langer aan doorgalmen. Mijn longen gaan zich goed ontwikkelen waardoor de lange uithalen steeds beter worden. Een enkele keer zeggen mijn baasjes hou nou eens je bek want wij verstaan mekaar niet. Zo kan het vergaan en ik moet mij verder goed gedragen hoor anders krijg ik geen snoepgoed in mijn snoepbakje.

Mijn baasjes zijn er blij mee dat ik mooi voor hen zing en ik ben ook niet voor niets een zangkanarie. Als ik zo in mijn kooi zit, kijk ik door het raam naar buiten op straat en naar de overkant naar het park. Vaak moet ik dan treuren omdat ik ook veel vogels aan de andere kant zie en speels door de lucht zie gaan. Ik zou daar best bij willen horen, maar ergens zegt er ook iets tegen mij dat de buitenwereld niet zo goed voor mij is en ook gevaarlijk en ik dus niet zou verwilderen en daardoor maar eenzaam zal worden, geen voer zou vinden dat bij mij past en niet zo gezond is voor mijn maag en dan word ik daardoor ziek en ga ik misschien dood. Dus ik blijf lekker warm zitten in mijn Pietenkooi.

Mijn baasjes zetten af en toe de kooi wagenwijd open en dan mag ik vrij rondfladderen in de kamer en dat is best leuk om te doen. Ik verken al vliegend en springend alle hoeken en plekken die ik vanuit mijn kooi moeilijk kan zien. Ik wil alles graag inspecteren en ontdekken. Ik kijk of er ergens ook iets eetbaars ligt verborgen tussen de polen van de vloerbedekking en wat ik dan kan oppikken. Inmiddels weet ik de deur van mijn kooi geruisloos terug te vinden. Na enkele vrijlatingen en dat is het ‘t spannendste moment als mijn baasjes dan wat broccoli in mijn snoepbakje hebben gedaan omdat dat steeds voor mij een verrassing is als ik terugvlieg en in de kooi terugga.

Smorgens om 06:50 uur gaat het lampje boven mijn kooi aan en kan ik mij opmaken voor de nieuwe dag. Ik ga dan wat eten uit mijn bakje dat gevuld is met lekker zaad en ik drink wat water en ik ga wat badderen in het water. Mijn baasje gaan straks als zij wakker zijn mijn water verversen en zij kijken of mijn zaadvoorraad nog voldoende is. Dan krijg ik nog wat eivoer dat op een lepeltje door de tralies in mijn snoepbakje wordt gedropt en mijn dag is weer goed bij het zien en proeven van al dat goeds.

Vandaag ben ik weer 2 keer buiten mijn kooi geweest en ik weet steeds beter mijn kooi en de kooideur terug te vinden. Mijn baasjes doen dan de vitrage voor het raam dicht anders vlieg ik tegen het glas en omdat ik het verschil moeilijk waarneem waar het glas in het venster zit en het glas dus dicht is en niet open. Ik bots er dan hard tegen aan en dan zijn de gevolgen groot en zijn dan niet te overzien omdat ik daardoor erg versuft op de grond kan belanden. Dus al deze voorzorgmaatregels zijn prima en zal ik mij daardoor dan ook niet kunnen bezeren. De brandende kaarsjes worden gedoofd, zo bang zijn mijn baasjes dat ik mij bezeer als ik boven op dat kaarsje land en ik mij zou verbranden. Dus alle maatregelen zijn ten zeerste aanbevolen en goed.

Vanmiddag komen mijn baasjes weer thuis het is maandag de 6^de februari ’23 en de dag na die saaie zondag waarin niets te beleven valt en het eerste wat mijn baasje doet is mij een klein stukje broccoli geven. Ik heb schijnbaar goed op het huisje gepast. Het stukje kon wel niet kleiner zijn. Eerst plaagt hij mij door dat hele kleine stukje voor mijn neus buiten de kooi te houden en dan steekt hij het kleine stukje door de tralies zodat ik er een kleine hap uit kan nemen. Dan dropt mijn baasje het stukje in mijn snoepbakje zodat ik zelf verder kan snoepen. Dan door mijn gulzigheid valt het stukje buiten het bakje op de vloer van de kooi. Mijn baasje zegt dat ik het op moet rapen en in het bakje moet doen en als ik dat dan doe, dan is het ook weer niet goed en moet het niet in het bakje met zaad maar in het snoepbakje aan de andere kant van de kooi gedaan worden. Ik pak dat uiterst kleine stukje weer van de vloer en in mijn bek en drop het in het snoepbakje. Zo mijn baasje is weer tevreden en loopt weg. Ik moet goed luisteren naar het baasje want dan krijg ik de volgende keer misschien wel een wat groter stuk voorgeschoteld. Je weet maar nooit.

Ik krijg elke dag wel een klein stukje groente in mijn snoepbakje en dat vind ik lekker. Eivoer krijg ik zowat elke dag en dat is voor mijn verenpracht om er goed uit te zien. Ik ga daardoor beter zingen omdat ik door het eivoer beter in mijn vel zit zegt mijn baasje. En dat zal ik wel geloven het is ook heel lekker dus ik vind het een lekkernij. Ik blijf kijken en ik kijk goed naar wat mijn baasjes doen en zodra ze naar de keuken gaan ben ik alert of de koelkast opengaat en misschien ook wel wat broccoli voor mij over is. Soms krijg ik uit de fruitschaal ook wel eens een stukje van een appel.

Mijn baasjes zijn vandaag weer weggegaan en hebben mij achtergelaten. Ik moet mij vandaag maar alleen zien te vermaken. Ik geloof dat ze weer aan het kleien zijn vandaag en dan zijn ze gewoonlijk weer rond 17:00 uur thuis. Ik zit dan al klaar en kijk goed of ik een beloning van ze krijg, ik heb notabene goed op mijn huisje gepast. Toen mijn baasjes weer thuis waren gekomen zeiden ze tegen elkaar, zullen we ons Pietje belonen voor het alleen zijn vandaag? En warempel ik kreeg een groter stuk broccoli als de andere keren. Nou ja groot, jij krijgt een groter stuk op je bord. Waar ik dit nu weer aan te danken heb, ik denk aan de goede zin van beider baasjes. Schijnbaar is de dag goed geweest.

Wanneer ik weer uit mijn kooi mag en vrij rond mag vliegen en huppelen door de woonkamer? Zou het vandaag weer kunnen zijn? En ja hoor het gebeurde echt ik mocht uit mijn Pietenkooi en vrij rondvliegen. Ik ga wel enkele keren terug in mijn kooi omdat ik denk dat de baasjes wat in mijn snoepbakje doen. Tot nog toe is het hommeles, geen broccoli. Dan ga ik maar weer kijken of er buiten mijn kooi wat de halen valt. Ik zoek en pik op elk verdacht plekje op de vloerbedekking. Mijn baasjes schijnen toch goed te stofzuigen omdat ik weinig of niets vind van mijn gading. Jammer toch. Mijn vrouwelijk baasje gaat naar de tv kijken omdat het vandaag een feestdag is in Lourdes en dat wil zij zien. Dan komt er verandering in mijn situatie en pakt ze wat broccoli uit de koelkast en gaat weer zitten in haar stoel. Ik loop zo kort als voor mij veilig is en ook mogelijk naar haar toe en dan mag ik uit haar hand aan het stukje broccoli eten en dat voelt goed. Omdat mijn baasje bang is dat ik in haar vinger pik laat ze het stukje op de vloerbedekking vallen en mag ik zelf het stukje beheren. Op is op zeg ik dan en ik geef een fluitsignaal en vlieg weer naar mijn Pietenkooi terug. Zo de deur gaat weer op slot en ik zit weer voor enkele dagen opgesloten en achter de tralies van mijn Pietenkooi van jouw uitgezien natuurlijk. Wanneer ik weer word uitgelaten dat weet ik niet, ik weet wel als ik maar flink fluit en mijn beste tonen laat horen dan zijn mijn baasjes de allerbeste maatjes en dan krijg ik van hen alles. Als ik maar genoeg blijf aandringen.  Vandaag was het weer z0’n dag. Lekker druk was het en ik kwam niet boven het praten van mijn baasjes en het bezoek uit. Ik floot uit volle borst en probeerde zo mijn aandacht te vestigen. Ik was er toch ook en het leek wel dat ze mij helemaal vergaten. Een enkele keer hoorde ik ze zeggen dat ik zo’n prachtige vogel was en toen dacht ik, nou komt het. maar nee hoor geen extra stukje broccoli of appel kon er af ook al probeerde ik zo om uit volle borst te zingen hun aandacht te trekken. Nu is het bezoek wag en ik ben maar gestopt met zingen, misschien krijg ik nog wel wat omdat ik mij goed gedragen heb. Even later nadat het bezoek weg was ging mijn baasje naar de koelkast en warempel er kwam een stukje broccoli aanzetten.  Ik weer blij. *JGJCVA05022023*onzekanarievanpostcode6006LL*