Die kleine koolmees die ons stoorde met het pikken tegen het muggenhor.

Weert 29-04-2022,

Wij hadden eens op een moment in de tijd een vreemde gewaarwording in de tuin van ons appartement. Deze vreemde gewaarwording maakte in korte tijd onze muggenhor in ons slaapkamerraam kapot. Er pikte iets ergens flink tegenaan en altijd ’s morgensvroeg. Dat begon ons toch op den duur aardig te vervelen. Wij vonden het ook een beetje zot. Opeens was het daar weer op een dag in mei dat het begon. Voordat wij het wisten wat en wie het was, bleef voor ons enkele dagen een groot raadsel totdat wij stiekem een kijkje namen op weer een andere dag in mei.

Het was op een vroege slaperige maar zonnige morgen. Het was nog heel vroeg op deze dag, het was pas zeven uur. Al vroeg was het licht geworden en de zon kwam boven de horizon vlug op in mei. Als ook alle vogeltjes beginnen met het leggen van een ei. Gelegd in een nestje heel zacht. Wij kregen maar niet in de gaten wat het was en wilde het nu wel zeker weten. Het geluid maakte ons al verschillende dagen ’s morgens wakker van dit getik dat ons narigheid bracht.

Wij lagen nog in bed en sliepen eigenlijk nog, de wekker was nog niet afgegaan, bij ons loopt de wekker pas af om acht. Eigenlijk hadden wij nog geen zin om nu maar op te staan maar deze verstoring van onze slaap maakte dat wij een beetje nieuwsgierig waren. Wij zijn toen maar even snel opgestaan. Wij wilde het eindelijk zeker weten en wel direct vandaag. En daar was opeens weer deze vreemde gewaarwording en het pikte en pikte er flink op los. Steeds pikte het ergens tegenaan maar tegen wat. Wij konden dat nog niet beleven maar wel horen en toch maar niet ontdekken, het werd voor ons een plaag.

Omdat wij de gordijnen altijd dicht hebben als wij slapen zien wij niet wat buiten gaande is. Wat er vroeg in de morgen bij ons in de tuin stond te gebeuren, weten wij niet. Wij wonen op de begane grond van ons complex. U moet weten dat onze slaapkamer aan de tuinkant ligt. De bloemen in de tuin begonnen al uit de grond te klimmen en ook te kleuren en gaan zelfs al lekker geuren. Wij staan maar even op dachten wij en duwde spannend en ook een beetje nieuwsgierig een heel klein beetje het gordijn opzij. Het gordijn deden wij open in een heel klein spleetje. Zo konden wij proberen deze vreemde gewaarwording die wij maar niet konden gewaarworden en dus niet konden snappen. Maar toen wij zagen wie en wat de boosdoener was en wie ook deze herrie maakte zo vroeg in de morgen om zeven uur. Het is dan toch een slaperig weetje.

Het was op het eerste gezicht en na onze inspectie maar een heel klein vogeltje dat ons elke morgen stoorde en hij pikte daar op een plek achter het raam ergens tegenaan, maar welke soort het was? Wij konden het nog niet goed zien omdat het spleetje in het gordijn te klein was en elke beweging zou deze herriemaker doen verdwijnen achter het gordijn en het glas. Toen wij het gordijn verder openschoven was daar eindelijk de verlossing en we moesten samen er een beetje om lachen omdat dit vogeltje dat zo te keer ging op niets anders dan een hor van aluminium en kunststofgaas pikte. Wat kwam dit vogeltje tekort in zijn leven en wat was het probleem en het motief waarom dit vogeltje pikte op dit gaas, was hij misschien een beetje dwaas? Hij trok en hij rukte als een bezetene aan de draadjes van de muggenhor maar de draadjes waren voor hem te sterk en gaven niet mee en de klus daardoor voor hem te zwaar was.

Het bleek een kleine koolmees te zijn die op de een of ander redenen zin had om ons muggenhor te vernielen. Dat deed hij met zijn scherpe snavel en voor ons te zien van achter het glas. Lachend zagen wij wat deze koolmees aan het doen was, maar waarom deed hij dit en waarom dit knabbeltje en op dit uur. Wij waren al enige jaren zuinig op ons hor en hadden deze goed behandeld. Wat wij nu zagen vonden wij dat dit niet paste bij zijn leven en zijn natuur. Ons lachen verstomde snel want de volgende dagen was de koolmees er weer en omdat hij maar steeds op hetzelfde uur weer terugkwam en telkens klokslag zeven en dan weer verder ging met waar hij gebleven was, om de hor te slopen. Wij waren toch op dit moment ten einde raad en van slapen was geen sprake meer op dit te vroege uur.

Gewoon vonden wij dit niet dat een koolmees dit doet, wij dachten eerst dat dit voor een keer zou zijn en dan ook nooit weer, maar wij vergisten ons in deze koolmees. Onze gedachte waren dus niet goed ingeschat en verkeerd, de koolmees was steeds vol energie en vuur. Ergens gingen wij er van uit dat het een mannetje was, we hebben geen verstand van seksen bij sommige vogels en dus geven wij deze koolmees maar een mannelijke naam. Wij noemen hem Koolmees Kees want wij vonden die naam prachtig passen bij hem. Onze muggenhor slopen en de hor te voorzien van verschillende grotere en kleine gaatjes, maar ons treft hierin geen ernstige blaam. Wat deze koolmees Kees deed en waarom hij dat deed weten we nog steeds niet omdat mensen die het zouden moeten weten ons geen oplossing konden geven op deze korte termijn.

Koolmees Kees pikte van het kunststof gaas steeds maar hele kleine stukjes af en het gaatje werd wel steeds met kleine beetjes groter. De hoeveelheid die hij dan hiervan peuterde was zeer gering en te weinig voor het bouwen van zijn nest dat met spinraggen gebouwd was zeer fijn. Dus wij wisten het niet en wij hoopte op een oplossing van vogeldeskundigen en snel en klinkklaar. Het gaatje werd dus alsmaar groter en in onze dromen zagen wij hoe de muggen en vliegen er steeds gemakkelijker doorheen gingen en ons lastig vielen in onze slaap en wij hopen dus, deze droom is niet waar. Deze hele verstoring smorgens zo vroeg en steeds om zeven begon ons een beetje te vervelen en onze zenuwen moesten het toch maar even verwerken. Toch zou deze verstoring een paar weken duren want hoe jaag je deze koolmees Kees zomaar weg van het raam als je slaapt en hoe dan ook uit onze tuin kunt werken?

Wij hebben het gevraagd bij vogelvrienden en ook een brief gestuurd en gevraagd of zij deze manier van reageren door een koolmees op ons hor konden verklaren en misschien dit ook ooit hadden gehoord. Enkele dagen later kwam er een bericht met de mededeling dat dit voor hen ook vreemd was en dat zij dit ook nog nooit hadden meegemaakt of gehoord. Zeker niet door onze koolmees Kees omdat het niet in de boeken was verwoord. Dus het blijft tot op de dag van vandaag voor ons een raadsel waarom deze koolmees Kees de actie ondernam om onze kostbare muggenhor te slopen en dat was niet zo fijn. Koolmees Kees heeft nog enkele dagen doorgepikt. Er kwamen steeds meer gaatjes bij waardoor deze niet meer mug en vliegenvrij was en dat gaf ons een beetje saggerijn.

Uiteindelijk hebben wij een knap en ook simpel idee gevonden en uitgedacht en hebben dit spontaan als een storingselement aangebracht. Wij hebben een rood lint aangebracht aan de buitenkant in het midden van de hor en dat vast te knopen. Omdat dit lint door de wind steeds beweegt en ook de windsterkte aangeeft voor ons voor het opstaan. Het is een probleem gebleken voor onze koolmees Kees en vond het niet meer zo fijn om ons hor te slopen. Koolmees Kees werd steeds gestoord door te schrikken van het lint als dit in de wind bewoog waardoor hij weinig zin had om verder te gaan slopen. Gelukkig maar vonden wij dat ook samen. Het hielp uiteindelijk wel want opeens hield het op en was koolmees Kees verdwenen en niemand weet waarnaartoe.

Hij is gegaan en wij kunnen dat beamen. Achteraf denk wij ook dat koolmees Kees ziek was en zijn kleine kopje het niet goed meer deed. Misschien had hij adhd en was het een kleine druktemaker? Wat er van onze koolmees Kees geworden is weten wij niet omdat ons hor niet verder is gesloopt en wij verder konden slapen zonder doorgelaten vlieg of mug. Natuurlijk ook niet meer gestoord door Koolmees Kees, deze kleine etter. Het is toch maar raar dat een zo’n kleine koolmees deze kuren kon vertonen. Wij denken dat daar deze vreemde omstandigheden voor gezorgd hebben en dat het een natuurverschijnsel was, dat klink misschien banaal. Dat dit misschien voor hem een bezigheid was en ergens een ziekelijke kwaal. *JGJCVA29042022*koolmees*